La graulha giganta
Bèth temps a, ua graulha giganta que hasè paur au gran país deus abenaki.
La graulha que bevè tots los arrècs, e los abenaki n'avèn pas mei briga d'aiga.
Los abenaki que pleguèn los tipis e que partín tà còrrer las contradas a la recèrca d'aiga doça.
Que partín tots a despart deu capdau. N'avè pas paur a la graulha giganta. E, de mei, qu'avè un plan.
Que's gahè la destrau mei bona qui avè e que comencè de copar un cassorràs.
Mes ne'u copè pas complètament : qu'atendó que la graulha giganta e s'apressèsse.
E quan la graulha giganta passè devath lo casso, lo capdau abenaki que sortí deu son esconeder e que balhè lo darrèr còp de destrau.
Lavetz, lo casso gran que cadó tà sus la graulha giganta qui bevè tots los arrècs, e que la tuè.
Las brancas deu casso que deishèn escórrer arrius d'aiga neta e doça.
Mes, entertant, los abenaki qu'èran arribats au ras d'un arriu tan larg que ne s'i vedè pas l'auta arriba. Que gostèn l'aiga e que vedón de qu'èra salada.
Qu'èran fatigats e morts de set. N'avèn pas pro de fòrça entà anar mei luenh a la recèrca d'aiga bevedera.
Que's deishèn portar per las andadas, e que's neguèn dens la mar. Puish, deu hons de la mar estant, que tornèn sortir cambiats en baleas.
Qu'ei per'mor d'aquò que las baleas escopeishen chorrèras : que saunejan a las honts d'aiga doça.
Ne saben pas enqüèra que lo lor capdau e tuè la graulha giganta.
Un dia, dilhèu, que poderàn nadar dinc au flumi deu casso gran.
Qu'ei çò qui vòu lo lor capdau, qui demora a Adanak, au Quebèc. Si l'anatz véder un dia, que'vs diserà « kolipaio », çò qui vòu díser dens la soa lenga « planviengut ».
Tèste : Koldo Izagirre
Trabucada : Institut Occitan (Pòle Lenga & Societat)
Votz : David Bordes
