Urrestillakoa zen Ignacio eta Lekeition bizi zen. 1937ko apirilaren hasieran, Eusko Gudarostearen batailoiren batean zegoen erroldatuta, baina ordurako 50 urte bazituenez, seguru asko, ez zen borrokan ibiliko. Nolanahi ere, apirilaren 4-5ean Markinako sektoreko landa-ospitalean zegoen, «garondoan zauri bat zuela, seguru asko garezurra hautsita». Egun hartan bertan, hilaren 5ean, hil zen Ignacio, eta Lekeitioko hilerrian lurperatu zuten. Ezkonduta zegoen eta bost seme-alaba zituen(*).
Ezin zuten sinetsi horrelako gizon katoliko bat gerrara joan izana.
Konturatzen naiz, garai hartan, ikaragarrizko beldurra ziotela gertatua kontatzeari.
Honakoa esaten zien auzokide batek gure ama eta izebari gerrara errepublikaren alde joandakoengatik: Horiek hil egingo dira, hil egingo dituzte, ez duzue gizonik gehiago ikusiko.
Diktadura frankista oso gogorra izan zen. Garai ilunak ziren, dena galarazita zegoen.