AMEZUA NAZABAL, JOSE LUIS

      Zurgina zen Jose Luis lanbidez, baina 19341935ean, lanik gabe zeuden azpeitiarrekin egindako zerrenda batean azaltzen da. 1936ko irailean, 20 urte zituela, Loyola batailoiko Lartaun 2. konpainian sartu zen. 1937ko erdialdean atxilotu zuten eta urte hartan bertan, abenduaren 30ean, 12 urte eta egun bateko espetxe-zigorra jarri zioten «matxinadari laguntzea»ren delitua egin zuelakoan ^(*) . Epaiaren arabera, Jose Luis «bere borondatez sartu zen Loyola batailoi separatistan eta sukaldari-lanetan aritu zen», eta horrez gain, «milizien kabo izan zela, eta arpilatzeetan eta miaketetan parte hartu zuela». EAJko militantea zen eta Loiolako kuartelean zaintzaldiak egiteaz ere akusatu zuten, «Irujo eta Monzon buruzagi separatistek agindutako lanak egiten» aritzeaz akusatu zuten. 1938ko abuztuan Puerto de Santa Mariako (Cádiz) espetxera eraman zuten eta, ondoren, abenduan, Huelvakora. 1939ko azaroan, Madrilgo Duque de Sesto espetxera eraman zuten. 1940ko urtarrilean askatasun arindua eman zioten^(*).

Jose Amezua Nazabalen espetxeko fitxa.
(AGA).

«Txaiber» hartu, sorora eraman, eta fusilatu egin zuten.

Errektoreari «Oiloa» ezizena jarri genion, oso koldarra izan zelako gai honekin.

Mediku donostiarra Urrestillako hilerriko paretan hil zuten, eta bertan lurperatu.

Paradoxikoki ez elizak eta ezta santutegiak ere ez zuten inolako ondoriorik jasan, baina bi pertsona hil ziren propaganda faxistaren ekintza izan zen horretan.