Pako Aristi
poesia
Susa, 2014
ERREBELDE ZAHARRAREN BALADA
Ni indartsua naiz
ahuldadea agertzeko arazorik ere
ez daukadalako.
Ni ausarta naiz
koldarkeria erakusteko beldurrik
ez dudalako izan.
Zoriona zer den badakit
zoritxarra onartzeko oztoporik
ez dudalako jarri inoiz.
Ez ditut nire ideiak babestu
aurkakoak ezagutzea ere
haien osagarri zelako.
Ez dut ospe sozialik defendatu
ez dudalako argitasuna ilunduko
zidan mozorrorik onartu.
Justizia defendatu dut
boteretsuaren aurka indarra erabiliz
ahularentzat gozotasuna opari.
Ameslaria izan naiz
errealista izateko
zaharregia jaio nintzelako.
Munduaren funtsa ezagutzera
iritsi nintzen neure egoa
ahazten jakin nuenean.
Neure burua aurkitu dut
betetasunaren printzak zetozenean
han nengoelako.
Biluzik agertu izan naiz
ez nintzelako nire sentimenduak
estaltzen ibili.
Neure buruarekin
kontent egon naiz,
inor garaitu beharrik ez neukalako.
Ez nau inork suntsitu
ezta azken orduaren ikarak ere,
beti egon naizelako hiltzeko prest.
Egina neukan testamentua:
ezer gabe jaio zena
ezer gabe joango den promesa.