A mai d'a umanidat
Este ye un cuento d'o pueblo mossi, que son os fundadors de Uagadugu, a capital de Burkina Fasso. O suyo idioma se clama moré, y en moré Burkina Fasso significa o país d'os ombres libres.
Ta part d'alabez Uendé yera o debampasau más sabio d'os mossi.
Tres ombres mossi se presentoron debán Uendé.
—Quiero un caballo —le demandó o primero.
—Quiero cans de cazera —le demandó o segundo.
—Yo quiero una muller —le demandó o terzero.
Y Uendé les dió o que demandaban.
Os tres ombres mossi emprendioron o camín d'o suyo lugarón muito contentos.
Cuan esnabesaban a selba, retumbó o trueno y cayó una gran plebida. Se cubilloron como podioron.
Acantaliaba.
Teneban gana.
A muller fazió chera y paró chenta ta toz.
Os ombres mossi que teneban caballo y cans de cazera tornoron a besitar a Uendé.
—Gran Uendé, ¡nusatros tamién queremos muller!
Y l'anziano sabio d'os mossi combirtió o caballo y os cans en dos mullers.
Os dos ombres mossi emprendioron muito contentos o camín d'o lugarón con as suyas mullers.
A muller que surtió d'o caballo resultó estar fartanera.
A muller que surtió d'os cans resultó estar trabesera.
Pero a primer muller, a que surtió de l'amor d'o terzer mossi, resultó estar buena y dolza: ella ye a mai d'a umanidat.
Testo: Koldo Izagirre
Traduccion: Dabi Lahiguera
Voz: Dabi Lahiguera
