O güello, a orella, a man y o piet
O güello, a orella, a man y o piet bibiban en Gabón, un país chiquet en a costa atlantica d'Africa. Un día se dentrón en a chungla.
A orella sintió un rudio.
O güello beyó un animal.
O piet l'encorrió.
A man l'agafó y lo mató.
Mientres tresportaban a suya cazata ent'o poblato, a orella dizió:
—Yo oyé o rudio, l'animal ye mío.
O güello dizió:
—Yo lo beyé primero, ye mío.
O piet dizió:
—Soi yo qui l'encorrió, me perteneix a yo.
A man dizió:
—Ye mío, porque yo l'agafé y lo maté.
Pleitioron y pleitioron, pero no pasoron a apachar-se.
Plegoron en o poblato y i combocoron a o tribunal.
O tribunal yera presidiu por o mosquito. Escuitó pazienmén os argumentos d'o güello, d'a orella, d'o piet, y d'a man. Cuan os cuatro rematoron de fablar, o mosquito dizió:
—Ixe animal perteneix a la orella.
Y encara que o güello, o piet y a man no yeran conformes, abioron d'azeptar a sentenzia.
De nueit, o mosquito s'azercó a la orella.
—Ixe animal ye tuyo...
A man miraba d'alexar-lo, pero o mosquito tornaba chunto a la orella y segundiaba:
—Ixe animal ye tuyo...
O mosquito buscaba a suya recompensa.
Y dende allora, a man de l'ombre preba d'alexar a o mosquito d'a orella.
Testo: Koldo Izagirre
Traduccion: Dabi Lahiguera
Voz: Dabi Lahiguera
