Damaso Azcue, SA enpresan lanean aritu zen Jose Antonio 1934tik 1935era eta, ondoren, Donostiara joan eta gidari-lanetan ibili zen han.
Badirudi, bere borondatearen aurka sartu zela altxatutako armadan, eta baja hartu zuela 1936ko irailaren 28an «gastritis kronikoak» jota. Elias anaia bezala, Jose Antonio ere Zapatari espetxean sartu zuten 1939ko urriaren 1ean, Donostiako frantziskotarren elizan hainbat abertzaleren oroimenez egindako mezara joateagatik.
1940ko otsailaren 1ean aske utzi zuten auzia artxibatu ondoren.(*)
Duesoko espetxean lur azpi batzuetan eduki zuten aita, eta marea igotzean gerritik behera uretan egoten zen.
Aitari, gorria zenez, kartzelatik atera zenean ez zioten lanik ematen Azpeitian.
Urtero, uztailaren 18a iritsitakoan, ama bere onetik irtenda egoten zela konturatzen nintzen.