CORTA ZULOAGA, MARCELINO
(AIRMN).
Huts egindako estatu-kolpearen ostean, eta Gerra Zibila hasi ostean, Marcelinok, epaitegi militarren aurrean egindako aitorpenaren arabera, parte hartu zuen armak hartuta egindako zaintzaldietan, konfiskatzeetan eta Defentsa Batzordearen aginduz Azpeitian egin ziren atxiloketa batzuetan. Errepublika-garaiaren hasieratik EAJko militantea izan zen, eta Azpeitia erretiratu ostean, hainbat frontetan ibili zen Loyola batailoian erroldatuta, 1937ko abuztuaren 25ean Laredon harrapatu zuten arte.
1937ko urrian, «C atalean» sailkatu zuen Aranda de Dueroko Presoak Sailkatzeko Batzordeak, Azpeitiko Guardia Zibilaren txostena jaso ostean. Izan ere «oso arriskutsutzat» izendatzen zuen txostenean. 1938ko hasieran, Eskolapioen espetxera eraman zuten, gerra-kontseiluan prozesatzeko zain. Apirilean Bilboko 12. Epaitegi militarrera Falangeren tokiko buruzagitzaren eta Azpeitiko alkatetzaren txostenak iritsi ziren. Era berean, Urrestilla eta Aratz-Erreka auzoetako 14 bizilagunen aitorpenak bidali ziren. 1936ko uztailaren amaieratik behien konfiskatzeetan lekuko izan ziren bizilagun horiek, eta konfiskatzeak egin zituzten miliziano taldeko kide izango zen Marcelino. Gerora, 1938ko maiatzaren 19an, Marcelinok berretsi egin zuen epaile instruktorearen aurrean 1937ko urrian egindako aitorpena, eta aitortu egin zuen militantzia nazionalista, Zelaieta eta Rekalde baserrietan eta Urrestillako beste hainbatetan egindako konfiskatzeetan parte hartu zuela, bi lagun atxilotu zituztela eta, azkenik, gerra-frontean ibili izana. Marcelinok ukatu zuen gauza bakarra izan zen eskuineko pertsonak jazarri edo salatu izana, Galo Barrenaren bilaketa eta atxiloketa-saiakerarekin lotzen zuten salaketei aipamen garbia eginez.
Azkenik, 1938ko uztailaren 7an 12 urte eta 1 eguneko espetxealdiaren epaia jaso zuen, ustezko «altxamenduari laguntzearen» delitua zela eta(*). Badirudi gerora San Kristobal gotorlekuan espetxeratu zutela 1939ko azarora arte(*), baina egoera hori ez da ageri Marcelinoren espetxeko fitxan(*). 1943an espetxealdi arindua eman zioten, zigorra 7 urtera jaitsi ostean. Marcelino orduan San Lorenzo del Escorial (Madril) espetxean zegoen, Regiones Devastadas zerbitzuaren zuzendaritza nagusiaren esku. 1944 hasieran aske geratu zen(*).
Joandako asko ez ziren itzuli. Ezagun asko hil ziren gerran.
Nire anaia Joxe CNT-koek hil zuten beste aldekoa zela pentsatuaz.
Azpeitiko bonbardaketetan bi azpeitiar hil zituzten.
