1 Gizon batek bere emaztea uzten badu, eta berexi ondoan, emaztea beste batekin ezkontzen bada, gizon harek emaztetzat berriz har ote dezake? Ez, herrialdea kutsatuko litaike . Eta zu, Israel, hainbeste maitalerekin lizundu zirena, nereganat itzuliko ote zintezke? Hala diot nik, Jaunak.

 

6 Josias erregearen garaian Jaunak erran zautan: Ikusi duzu zer egin duen Israel fedegabe horrek? Mendi-kasko guzietarat joaiten da, zuhaitz handi guzien azpirat, bere burua lizunkeriari emaitera . 7 Uste nuen, hori guzia egin ondoan, berriz nereganat itzuliko zela; bainan ez, ez da itzuli. Ikusi du hori Israelen ahizpak, Juda desleialak . 8 Ikusi du bere adulterio guziengatik utzi dutala Israel fedegabea, dibortzio-agiria emanik. Bainan Juda desleial hori ez da izitu, eta lizunkeriarat jo du harek ere. 9 Eta hortarat hain du eman bere burua, nun herrialdea bera ere profanatu duen: adulterio egin du, harrizko eta zurezko sasijainkoak adoratuz. 10 Horien guzien ondotik ere, Juda desleial hori ez zait bihotz-bihotzez itzuli, gezurrez baizik. Nik, Jaunak, errana.

11 Jaunak erran zautan:

Israel fedegabea, Juda desleialaren aldean, zuzena da. 12 Zoazi mezu hunen oihukatzera iparraldekoeri:

 

14 Jaunak dio: Itzul nereganat, herri fedegabe hori, ni bakarrik nauzu nagusia. Bilduko zaituztet hiri eta familia bakotxetik eta Sion mendirat eremanen. 15 Neure gogoko artzainak emanen dauzkizuet, jakitatez eta zuhurtziaz gidatuko zaituztenak. 16 Orduan, lurraldean hazi eta ugarituko zireztenean, ez da gehiago aipatuko Jaunaren elkargo-kutxarik ; nehork ez du hari pentsatuko, ez hartaz oroituko, ez eta hura dolu ukanen; ez duzue besterik eginen. 17 Garai hartan, «Jaunaren tronua» deituko dute Jerusalem. Nazione guziak bilduko dira Jerusalemen ni, Jauna, ohoratzeko, eta ez dute gehiago beren tema gaixtoan jarraituko. 18 Garai hartan, Judako jendea Israelgoarenganat bilduko da. Elkarrekin itzuliko dira iparraldetik, heien arbasoeri ondaretzat eman nioten lurralderat.

 

 

1 Jaunak:

 

3 Hunela erraiten diote Jaunak Juda eta Jerusalemgo bizilaguneri:

Judarenganik urrundu.

 

9 Jaunak dio:

 

11 Garai hartan, herri huni

eta Jerusalemi erranen zaiote:

 

 

 

 

 

 

 

 

Jaunak:

 

 

18 Bainan egun heietan ere ez dut osoki deuseztuko neure herria. 19 Galdatzen badute: «Zergatik egin dauku Jaunak, gure Jainkoak, hau guzia?», zuk ihardets: «Jauna utzi eta zihauren lurraldean jainko arrotzak zerbitzatu dituzuelakotz, arrotzen zerbitzari beharko duzue izan zuena ez den lurraldean». Hala diot nik, Jaunak.

 

 

 

 

 

Jeremiasek:

 

Jaunak:

 

Israelek:

 

Jaunak:

 

27 Neure herriaren frogatzaile ezartzen zaitut; iker zazu zer den haren jokabidea.

 

1-2 Jaunak Jeremiasi manatu zion tenpluko sargiarat joaiteko eta Jaunaren adoratzera tenplurat sartzen ziren judatar guzieri mezu hau oihukatzeko: 3 Hunela dio Jaun guziahaldunak, Israelgo Jainkoak: Zuzent zihauren jokabidea eta egintzak, eta zuekin biziko naiz toki huntan. 4 Ez fida ele gezurti haueri: «Hemen da Jaunaren tenplua, Jaunaren tenplua, Jaunaren tenplua!».

5 Bainan zihauren jokabidea eta egintzak zinez aldatzen badituzue, batzu besteekin zuzen jokatzen baduzue, 6 arrotza, umezurtza eta alarguntsa zurgatzen ez badituzue, lurralde huntan odol hobengaberik ixurtzen ez baduzue eta, zihauren buruari kalte eginez, beste jainkoen ondotik ibiltzen ez bazirezte, 7 orduan, zuekin biziko naiz toki huntan, zuen arbasoeri betidanik eta betiko eman diotetan lurraldean.

8 Deusetako ez diren ele gezurtieri fidatzen zirezte. 9 Zer! ebats, hil, adulteriogile izan, zin egin gezurrez, Baali intsentsua erre, zuekin ikustekorik ez duten jainko arrotzen gibeletik ibil 10 eta nere aitzinerat etortzen zirezte, sagaratua zaitan tenplu huntarat, «Salbatuak gira» erraiten duzuela, gero egintza higuingarri horien guzien egiten jarraitzeko! 11 Ohoin-zilotzat ote daukazue neri sagaratua den tenplu hau? Hori dut ikusten. Hala diot nik, Jaunak. 12 Zoazte, bada, Xiloko nere saindutegirat , lehen nere egoitza izaiteko hautatu nuen tokirat; ikus zer egin nion, neure herri Israelen gaixtakeriagatik. 13 Orai, gaixtakeria horiek egin dituzuelakotz, ni geldigabe mintzatu bainan zuek ez entzun, nik dei egin bainan zuek ez ihardetsi, huna nik, Jaunak, zer diotan: 14 Xiloko saindutegiari egin niona bera eginen diotet neri sagaratua den eta zuek fidatzen zirezten tenplu huni, bai eta zuen arbasoeri eta zihauri eman nauzuen lurralde huni: 15 haizatuko zaituztet nere aitzinetik, lehen zuen haurrideak, Efraimen ondokoak , haizatu nituen bezala.

16 Zuk, Jeremias, ez eska deusik herri hunen alde, ez egin galderik ez otoitzik. Ez etor neri deika, ez zaitut entzunen. 17 Ez ote duzu ikusten zer ari diren Judako hirietan eta Jerusalemgo karriketan? 18 Haurrek egurra biltzen dute, aitek sua pizten eta emazteek oratzen Istar-i, zeruko erregina deitzen dutenari, opilak eskaintzeko; gainera, jainko arrotzeri ixur-opariak eskaintzen diozkate, iraintzen nautela. 19 Bainan, ni ez, beren buruak dituzte iraintzen; ahalgetu behar lukete. 20 Horrengatik, hunela diot nik, Jaunak: Neure haserrea eta sumina hustuko ditut toki hunen gainerat, jende eta abere, landako zuhaitz eta lurreko fruituen gainerat: itzaliko ez den sua izanen da.

21 Hunela dio Jaun guziahaldunak, Israelgo Jainkoak: Eskaint nahi bezainbat erre-opari eta sakrifizio eta jan heien haragia . 22 Zuen arbasoak Egiptotik atera nituenean, ez nioten deus manatu erre-opari eta sakrifiziotaz, ez nituen aipatu ere. 23 Hau manatu nioten bakar-bakarrik: «Entzun nere mintzoa, eta ni ukanen nauzue Jainko eta zuek ukanen zaituztet herri. Ibil beti nik manatu bidean, eta dohatsu izanen zirezte». 24 Bainan ez ninduten entzun, ez eta kasurik egin ere, baizik, temaz, beren asmo eta jokabide gaixtoen arabera ari izan ziren. Nereganat hurbiltzeko orde, bizkarrez itzuli zitzaizkitan. 25 Zuen arbasoak Egiptotik atera zirenetik gaurdaino, profetak, neure zerbitzariak, igorri dauzkizuet geldigabe, bata bestearen ondotik. 26 Bainan ez nauzue entzun, ez eta kasurik egin ere; zihauren arbasoak baino burugogorrago izan zirezte. 27 Zuk, Jeremias, erran hitz hauek guziak, bainan ez zaituzte entzunen; dei egin, bainan ez dauzute ihardetsiko. 28 Orduan, hau erranen diozute: Huna Jaunaren, bere Jainkoaren mintzoa entzun nahi ez duen herria, zentzabiderik hartu nahi ez duena. Galdua da leialtasuna, ez da haren aipamenik ere egiten.

 

30 Hunela dio Jaunak: Gaitzesten dutana egin du Juda herriak: bere sasijainko higuingarriak ezarri ditu neri sagaratu etxean, eta hura profanatu. 31 Ben-Hinom haranean Tofet izeneko kultu-lekua eraiki du bere seme-alaben erretzeko. Ez dut sekula holakorik manatu, ez eta buruan pasatu ere. 32 Horrengatik, hau diot nik, Jaun hunek: Badator eguna toki hura Tofet edo Ben-Hinom harana deituko ez dutena, baizik Hilketa-harana. Tofeten ehortzi beharko dira hilak, beste nihun tokirik ez eta. 33 Herri huntako gorputzak hegazti harraparien eta basihizien janari izanen dira, eta heiek uxatzeko nehor ez da izanen. 34 Judako hirietan eta Jerusalemgo karriketan alaitasunezko oihuak eta senar-emaztegaien kantuak ixilaraziko ditut, lurraldea basamortu bilakatuko baita.

1 Jaunak dio: Aldi hartan, beren hilobietarik aterako dituzte Judako erregeen hezurrak, buruzagi, apez, profeta eta Jerusalemen bizi izan diren guzien hezurrak, 2 eta eguzkitan, ilargitan eta izar guzien argitan zabalduko dituzte –heiek maitatu, zerbitzatu, heieri jarraiki, heiek kontsultatu eta adoratu dituzten astroen argitan–. Ez ditu nehork bildu eta ehortziko . Zimaurra bezala geldituko dira lurrazalean. 3 Ondarrak, gaixto horietan bizirik geldituko direnek nahiago ukanen dute heriotzea bizia baino, nik barreiatuko ditutan lekuetan. Hala diot nik, Jaun guziahaldunak.

13 Jaunak :

 

 

 

 

 

 

 

 

12 Jaunak berak: Nik eman legea bazter utzi, nere mintzoa ez entzun eta hari jarraiki ez direlakotz gertatu da hori. 13 Aitzitik, beren teman, arbasoek eman Baalen ondotik ibili dira. 14 Horrengatik, hunela diot nik, Israelen Jainkoak: Herri huni belarmina emanen diot jatera, ur pozoinatua edatera. 15 Barreiatuko ditut, ez hauek, ez hauen arbasoek ezagutu ez dituzten nazioneen artean; etsaia igorriko diotet gibeletik ezpatarekin, denak suntsitu arte.

 

 

 

24 Jaunak dio: Badator, gorputzean bakarrik ebakituak direnak zigortuko ditutan eguna: 25 egiptoar, judatar, edomdar, amondar, moabdar eta beduino guziak. Zeren herri horiek, eta Israelek berak, ez baitute ezarri bihotzean elkargoaren seinale den ebakitza .

1 Entzun, Israel herri, Jaunak mezutzen dauzuna.

 

 

 

11 Horrengatik, errazue atzerritarreri: «Zeru-lurrak egin ez dituzten jainkoak desagertuko dira mundutik, zerupeko lurralde guzietarik ».

 

 

 

1-2 Jerusalemgo bizilaguneri mintzatzeko manatu zautan Jaunak 3 eta Israelgo Jainkoaren mezu hau oihukatzeko: Madarikatua nere elkargoko manamenduak onartzen ez dituena! 4 Egiptotik, burdina urtzeko labe hartarik atera nituenean, zuen arbasoekin egin nuen elkargo bera da. Orduan manatu nioten: «Nere mintzoa entzuten eta nik manatu guzia betetzen baduzue, nere herri izanen zirezte eta ni zuen Jainko, 5 eta beteko dut zuen arbasoeri zin egina: esnea eta eztia darizkion lurraldea emanen niotela». Lurralde hori orai daukazuena da.

Nik ihardetsi nion: «Bai, Jauna».

6 Orduan, Jaunak: Zoazi Judako hirietarat eta Jerusalemgo karriketarat eta oihu egizu nere mezu hau: Onar nere manamenduak eta bete. 7 Egiptotik atera nituenetik gaurdaino zin-zinez eta geldigabe obeditzeko eskatu diotet zuen arbasoeri. 8 Bainan ez naute entzun, ez eta kasurik egin ere, baizik beren jokabide gaixtoan tematu dira. Elkargoaren eginbeharrak betetzeko manatu diotet, bainan ez dituzte bete; horrengatik erori zaizkiote gainerat elkargoan ezarri madarizioneak.

9 Eta hunela jarraitu zuen Jaunak: Judako jendea eta Jerusalemgo bizilagunak azpijokoan ari dira nere kontra. 10 Nere manamenduak onartu ez zituzten arbasoen hutsetarat itzuli dira; beste jainkoen ondotik joan dira heien adoratzeko. Bai Israelek, bai Judak hautsi dute heien arbasoekin egin nuen elkargoa. 11 Horrengatik, hau diot nik, Jaunak: Ez dute ihes eginen ahalko igorriko diotetan zorigaitzari. Oihu eginen dautate, bainan ez ditut entzunen. 12 Jerusalemgo eta Judako beste hirietako jendeek intsentsua erretzen zieten jainkoenganat joko dute orduan laguntza eske oihuka; bainan heiek ez dituzte salbatzen ahalko zorigaitz-egunean. 13 Judak hiri bezainbat jainko badu; Jerusalemen karrika bezainbat aldare eraiki dute Baal ahalgegarriari intsentsuaren erretzeko. 14 Bainan zuk, Jeremias, ez eska deusik herri hunen alde, ez egin galderik, ez otoitzik, ez baititut entzunen zorigaitzean laguntza eske dei eginen dautatenean.

 

 

17 Nik, Jainko guziahaldun hunek, landatua nuen Israel; bainan orai zorigaitza erabaki dut neure herriaren kontra, Israelek eta Judak egin dituzten gaixtakeriengatik, iraindu bainaute Baali intsentsua errez.

18 Jaunak jakinarazi zautan etsaiak azpilanean ari zirela nere kontra; berak ideki zauzkitan begiak horri ohartzeko. 19 Hiltzera deramaten bildots maltsoa bezala nintzen, eta ez nuen nere kaltetan zerabiltzaten asmo tzarren berririk: «Aurtik dezagun zuhaitza bere hoberenean; ken dezagun bizidunen artetik, ez dadila haren oroitzapenik geldi».

 

 

21 Anatoteko jendea neri bizia kendu nahiz dabil, Jaunaren izenean hitz egiten jarraitzen badut, beren eskuz hilen nautela mehatxuka. 22 Hunela dio, bada, Jaun guziahaldunak: Zigortuko ditut; gerlan hilen dira heien gazteak, goseak hilen heien seme-alabak. 23 Anatoteko jendeetarik nehor ez da bizirik geldituko, zorigaitza igorriko diotetan urte hartan.

 

14 Huna zer dion Jaunak Israelen auzo herri gaizkileeri, bere herri Israeli ondaretzat eman lurraldea hunkitzen dioteneri: Errotik aterako ditut beren lurraldetik (eta Judako jendea heien eskuetarik askatuko). 15 Bainan gero, urrikalduko nitzaiote, eta herri bakotxa, nor bere ondarerat eta lurralderat itzuliko dut. 16 Egia da: nere herriari Baalen izenean zin egiten irakatsi zioten; bainan nere herriaren ohidura onartuz, «Jaunaren biziaz!» zin egiten ikasten badute, neure herriko parte eginen ditut. 17 Bainan obeditzen ez dautan nazionea errotik aterako dut behin betiko eta suntsituko. Nik, Jaunak, errana.

1 Jaunak erran zautan: «Zoazi lihozko gerriko baten erostera eta jantz gerrian, bainan etzazula garbi urean». 2 Gerrikoa erosi nuen, Jaunak erran bezala, eta jantzi.

3 Berriz hitz egin zautan Jaunak: 4 «Hartzazu, erosi eta jantzi duzun gerrikoa. Zoazi Eufrates ibairat eta gorde zazu hango harroka-arteka batean». 5 Joan nintzen eta gorde nuen Jaunak manatu tokian.

6 Handik denboraldi baten buruan Jaunak erran zautan: «Zoazi Eufrates ibairat eta hartzazu han gordetzeko manatu nauzun gerrikoa». 7 Joan nintzen ibairat, zilatu gordelekua eta atera nuen gerrikoa: usteldua zen, ez zuen deusetako balio.

8 Orduan, Jaunak hitz egin zautan: 9 «Huna zer dion Jaunak: Hola eginen diot Judaren eta Jerusalemen harrokeria neurrigabeari. 10 Herri gaixto hunek ez du nik errana entzun nahi eta bere jokabide gaixtoan tematzen da. Jainko arrotzen ondotik dabil, horiek zerbitzatuz eta adoratuz. Horrengatik, deusetako balio ez duen gerriko hunen pareko izanen da. 11 Gerrikoa gizonaren gerriari lotzen zaion bezala lotu nintzaioten Juda eta Israel herrieri, nere herri izan zitezen, nere ospe eta ohore; bainan ez dute entzun nahi ukan».

12 Jaunak, Israelgo Jainkoak, erran zautan: «Jendeari errozu pitxerrak arnoz betetzeko direla. Hori badakitela ihardetsiko dauzute. 13 Orduan, herrialde huntan bizi diren guziak mozkortzeraino arnoz beteko ditutala erranen diozute: Daviden tronuan jarririk diren erregeak, apezak, profetak eta Jerusalemgo bizilagun guziak. 14 Eta kraskatuko ditut bata bestearen kontra: aitamak eta seme-alabak berdin. Ez dut urrikalmendurik ukanen, ez barkamendurik, ez gupidarik: guziak suntsituko ditut. Nik, Jaunak, errana».

 

 

1 Idortea zela eta, Jauna hunela mintzatu zitzaion Jeremiasi:

 

 

 

10 Hunela dio Jaunak herri huntaz: «Maite du harat-hunat ibiltzea, oinak nagusitzen zaizkio». Jaunak ez du gogoko. Oroituko da orai heien hutsez eta zigortuko ditu heien bekatuak.

11 Jaunak erran zautan: Ez otoitz egin herri hunen alde. 12 Barur egiten badute ere, ez dut entzunen horien oihurik. Erre-opariak eta bihi-opariak eskaintzen badituzte ere, ez ditut onartuko, baizik gerlaz, gosez eta izurriz joko ditut.

13 Ihardetsi nion: Ai ei, Jainko Jauna! Bainan ez duela ez gerlarik, ez goserik ikusiko ari zaizkio erraiten profetak, eta toki huntan egiazko bakea emanen diozula.

14 Eta Jaunak erran zautan: Nere izenean gezurka ari dira profetak. Ez dira nik igorriak; deusik ez diotet manatu, ez hitz egin ere. Gezurrezko ikuskari, mezu zoro, beren gogoeta hutsak dira profeta horiek mezutzen dituztenak. 15 Horrengatik, hara nik, Jaunak, zer diotan: Nik igorri gabe nere izenean mintzo diren eta herrialde huntan gerlarik eta goserik ez dela izanen derasaten profetak, gerlak eta goseak hilen ditu. 16 Eta horien hitza entzun duen jendea Jerusalemgo karriketan eroriko da hilotzik gerlaren eta gosearen ondorioz, eta ez da izanen horiek, ez horien emazte eta seme-alabak ehortziko dituenik. Hola ordainduko diotet beren gaixtakeria.

1 Jaunak erran zautan: Moises eta Samuel nere aitzinerat otoitzez etor balite ere, ez nuke urrikalmendurik ukanen. Kanporat! Doatzila nere begien bixtatik! 2 Norat galdegiten badauzute, errazu hau xpartez:

 

 

3 Nik, Jaunak, lau zigor-mota igorriko diozkatet: gerla, hiltzeko; zakurrak, terrestan eremaiteko; hegazti harrapariak eta basihiziak irensteko, heienak egin dezan. 4 Halako zigorra emanen diotet nun ikaran egonen baitira erresuma guziak; eta hori, Ezekiasen seme Manasesek , Judako erregeak, Jerusalemen egin zuen guziarengatik.

 

 

 

 

 

1 Hunela mintzatu zitzaitan Jauna: 2 Ez har emazterik, ez duzu seme-alabarik ukanen herrialde huntan. 3 Nik, Jaunak, erranen dauzut zer gertatuko zaioten herrialde huntan sortuko diren seme-alaberi eta bizia emanen dieten aitameri. 4 Heriotze ikaragarriaz hilen dira eta ez dute ehorzketarik, ez hilobirik ukanen : zimaurra bezala geldituko dira lurrazalean. Gerlak eta goseak hilen ditu, eta gorputzak hegazti harrapariek eta basihiziek janen dituzte.

5 Hau ere erran zautan Jaunak: Ez joan ehorzketak egiten ari diren etxerat, doluan parte hartzeko eta atsegabean lagun egiteko: ukatu baitiozkat herri huni neure bakea, maitasuna eta urrikalmendua. 6 Ttipi eta handi, denak hilen dira herrialde huntan; ez dute ehorzketarik, ez hilobirik ukanen; nehork ez du doluaren adiarazteko gorputza sakituko, ez burua soilduko. 7 Ez da ehorzketa-apairurik eginen hilaren familia kontsolatzeko, ez eta aitaren edo amaren heriotzean ere .

8 Ez joan besta-apairua egiten ari diren etxerat, hangoekin jatera eta edatera. 9 Hunela baitiot nik, Jaun guziahaldunak, Israelen Jainkoak: Ixilaraziko ditut lurralde huntan, zuen begien bistan, zuen denboran, poz eta alaitasunezko oihuak, senar-emazte gazteen kantuak.

10 Mezu hau herriari emaitean, galdeginen dauzute: «Zergatik erabaki du Jaunak holako zorigaitz handiaren igortzea? Zoin da gure hutsa, zoin gure Jainko Jaunaren kontra egin dugun bekatua?» 11 Zuk ihardets nere partez: Zuen arbasoak, ni bazterrerat utzi eta, beste jainkoen gibeletik ibili baitira, heiek zerbitzatuz eta adoratuz. Ni bazterrerat utzi eta nere legea ez dute bete. 12 Eta zuek, arbasoek baino okerrago jokatu duzue: nor bere jokabide gaixtoetan tematzen da, neri kasurik egin gabe. 13 Horrengatik, botako zaituztet lurralde huntarik, ez zuentzat, ez zuen arbasoentzat ezaguna ez den lurralderat; han, beste jainko batzu zerbitzatuko dituzue, gau eta egun; ez baitut gehiago zuen artarik ukanen.

14 Jaunak dio: Garaia dator, nun jendeak ez baitu hunela zin eginen: «Israeldarrak Egiptotik atera zituen Jaunaren biziaz!»; 15 baizik: «Israeldarrak iparraldetik eta barreiatu zituen herrialde guzietarik atera dituen Jaunaren biziaz!» Bai, berriz itzularaziko ditut heien arbasoeri eman nioten lurralderat.

16 Jaunak dio: Arrantzale asko igorriko dut israeldarren kontra, eta arrainak bezala bilduko dituzte; gero ihiztari asko igorriko dut, mendi, mendixka eta harrokartetan ihizta dezaten. 17 Begien bistan dut heien jokabidea; neretzat ez dute deus gorderik heien hobenek. 18 Hasteko, zigor izigarria emanen diotet, profanatu baitute nere lurra, gorputz-hil baten pareko diren sasijainko higuingarriez, eta nere ondarea okaztagarrikeriez bete.

 

 

 

 

 

 

19 Jaunak erran zautan: Zoazi, eta zaude Judako erregeak sartzen eta ateratzen diren Jerusalemgo ate nagusian; egizu gero gauza bera hiriko beste ate guzietan ere. 20 Eta ateetarik iragaiten diren guzieri –Judako erregeeri, hirirat datozen judatarreri eta Jerusalemgo bizilaguneri– errozute nere mezua entzuteko. 21 Hunela mintzo da Jauna: Ez ereman neholako zamarik sabatokari, bizi nahi baduzue, ez sar deusik Jerusalemgo ateetarik. 22 Sabatokari, ez atera zamarik zihauren etxetik, ez egin neholako lanik. Sabatoa neri behar dautazue sagaratu, zuen arbasoeri manatu nioten bezala. 23 Heiek ez ninduten entzun, ez eta kasurik egin ere; burugogor jarri ziren eta ez zuten obeditu, ez zentzatu nahi ukan.

24 Bainan zuek zinez entzuten banauzue, hiri huntako ateetarik sabatokari zamarik sartzen ez baduzue, baizik egun hori sagaratzen badautazue, neholako lanik egin gabe, 25 orduan, Daviden tronuan jartzen diren erregeak sartuko dira hiri huntako ateetarik; gudu-karroetan eta zaldiz sartuko dira, beren buruzagiekin eta Judako eta Jerusalemgo bizilagunekin batean. Hiri hau bizilagunez betea izanen da beti. 26 Alde guzietarik etorriko da jendea, Judako herrietarik eta Jerusalemgo inguruetarik, Benjaminen herrialdetik eta Xefelatik, mendialdetik eta Negevetik , Jaunaren etxerat erre-opariak eta sakrifizioak, bihi-opariak, intsentsua eta gorespen-opariak ekarriz. 27 Bainan entzun nahi ez banauzue, sabatoa neri sagaratzeko eta egun hortan Jerusalemgo ateetan zamarik ez sartzeko manua betetzen ez baduzue, su emanen diotet hiriko ateeri eta ez da itzaliko Jerusalemgo jauregiak kizkali arte.

1 Jauna hunela mintzatu zitzaion Jeremiasi: 2 Jauts zaite berehala, eltzegilearen lantegirat eta han adiaraziko dauzut neure mezua. 3 Jautsi nintzen eltzegileaganat eta lanean aurkitu nuen. 4 Buztinez egiten zuen ontzia eskuetan hondatzen bazitzaion, beste bat egiten zuen hobekien iduritzen zitzaion bezala.

5 Orduan, bere mezua adiarazi zautan Jaunak: 6 Israeldar horiek, ez ote nuke egin behar zuekin eltzegileak egiten duen gauza bera? Buztina eltzegilearen eskuetan bezala zirezte zuek nere eskuetan. Hala diot nik, Jaunak. 7 Batzutan, nazione edo erresuma bat lurretik erauzi, irauli edo hondatzeko erabakia hartzen dut. 8 Bainan aipatu nazionea bere gaixtakeriatik baztertzen bada, damutzen naiz eta ez diot emaiten pentsatua nuen zigorra.

9 Beste batzutan, berriz, nazione edo erresuma bat eraiki eta landatzea erabakitzen dut. 10 Bainan, ni entzun behar eta, gaizki iduritzen zaitana egiten badu, damutzen naiz eta ez diot egiten erabakia nuen ongia.

11 Zoazi, orai, eta errozute Judako jendeari eta Jerusalemgo bizilaguneri, nik, Jaunak, pentsatua dutala heieri zorigaitzaren igortzea eta prest nagola neure xedearen betetzeko. Beren joka-molde tzarra utz bezate, beren ohidura eta egintzak onera ditzatela. 12 Bainan ihardetsiko dauzute: «Alferrik ari zira! Nahi duguna eginen dugu, nor bere joka-molde gaixtoen arabera jokatuko dugu».

18 Zenbaitzuk zioten: «Pentsa dezagun zerbait Jeremiasen kontra. Ez zaiku faltako apezik Jainkoaren legea irakasteko, ez jakintsurik aholku on baten emaiteko, ez profetarik Jainkoaren mezua jakinarazteko. Belztu behar dugu horren izena, ez-entzunarena egin diezogun horren erraneri».

 

1 Jaunak Jeremiasi erran zion: Zoazi buztinezko pitxer baten erostera. Har zeurekin herri-buruzagi eta apez-kontseiluko batzu. 2 Atera Ben-Hinom haranerat, Ontzi-pusken ate aitzinerat, eta oihuka zazu han orai emanen dauzutan mezua. 3 Errazu: Judako errege eta Jerusalemgo bizilagun horiek, entzun Jaun guziahaldunaren, Israelgo Jainkoaren mezua: Zorigaitz izigarria erakarriko diot toki huni; entzunen duten guzieri zirrint eginen diete beharriek. 4 Ezen israeldarrek bazterrerat utzi naute eta toki hau itxuragabetu: intsentsua erre diete hemen, ez berek, ez heien arbasoek, ez Judako erregeek ezagutzen ez zituzten jainkoeri, eta jende hobengabearen odolez bete dute. 5 Aldareak eraiki dituzte seme-alabak Baali oparitzat erretzeko. Nik ez dut holakorik sekula manatu, ez aipatu, ez eta buruan pasatu ere.

6 Horrengatik, hau diot nik Jaunak: Badator eguna toki hau ez baita Tofet eta Ben-Hinom harana deituko, baizik Hilketa-harana. 7 Suntsituko ditut hemen Judaren eta Jerusalemen xedeak. Etsaien ezpataz, heiek galdu nahiz dabiltzanen eskuz, hilen ditut, eta heien gorputzak hegazti harraparien eta basihizien janari izanen dira. 8 Hiri hau hondamen bilakatuko dut eta jendearen trufa-gai. Hemendik iraganen diren guziak harrituko dira, ziztu eginez holako suntsipena ikustean. 9 Beren seme-alaben haragia janaraziko diotet eta elkar ere janen dute, hain herstura larrian aurkituko baitira, etsai amorratuek hiria setiatuko dutenean.

10 Hautsiko duzu pitxerra zurekin etorri gizonen aitzinean, 11 eta erranen diozute: Hunela dio Jaun guziahaldunak: Hautsiko ditut herri hau eta hiri hau, buztinezko pitxerra bezala; hautsiko, gehiago antolatzerik ez duen buztin-ontzia bezala. Tofeten ehortzi beharko dituzte hilak, beste nihun tokirik ez eta. 12 Hola, hiria hango bizilagunekin, Tofet bezala ezarriko dut. Hala diot nik, Jaunak. 13 Jerusalemgo etxeak eta Judako erregeen jauregiak –erran nahi baita etxe gainetan ortziko astroeri intsentsua erretzen eta jainko arrotzeri ixur-opariak eskaintzen ziozkaten etxe guziak– kutsatutzat hartuko dira Tofet bezala.

14 Jaunaren manuz mezu hau oihukatu ondoan, Tofetetik itzuli zen Jeremias eta, tenpluko atarian gelditurik, herri osoari erran zion: 15 «Hunela dio Jaun guziahaldunak, Israelen Jainkoak: Igorriko dut hiri hunen eta inguruko hiri guzien gainerat adiarazi dutan zorigaitza, burugogor jarri baitira hango bizilagunak, nik errana ez entzuteko».

1 Imerren seme Paxhur apezak, tenpluko arduradun nagusiak, Jeremiasen hitz horiek entzutearekin, 2 profeta jo eta tenpluko Benjaminen goiko atean den zur-zepoan ezartzeko manatu zuen. 3 Biharamun goizean, Paxhurrek askatu zuen Jeremias zur-zepotik. Orduan, Jeremiasek erran zion: «Paxhur, Jaunak aldatu dauzu izena: Izialdura inguruan ukanen duzu izen. 4 Ezen hau dio Jaunak: Izialdurari emaiten zaitut zuhaur eta zeure adiskideak. Hauek ezpatapean eroriko dira zure begien aitzinean eta Judako jende guzia Babilongo erregearen esku ezarriko dut: Babilonerat eremanen du gatibu edo ezpataz hilen. 5 Hiri huntako bizilagunek bildu ontasunak, gauza baliotsu guziak eta Judako erregeen altxorrak ere etsaien esku utziko ditut, harrapatu eta Babilonerat ereman ditzaten. 6 Eta zu, Paxhur, eta zure familia osoa gatibu eremanen zaituztete Babilonerat. Han hilen zira eta han ehortziko zaituzte, gezurrezko profeta-mezua emaiten zinioten adiskide guziekin».